Antonio Esfandiari (The Magician)

Jego uśmiech i sztuczki z żetonami były prezentowane we wszystkich głównych programach telewizyjnych o pokerze. Jego charyzma i przyciągające wzrok występy uczyniły go jedną z ikon gry. Antonio Esfandiari, znany jako Magik, jest bez wątpienia jedną z niekwestionowanych postaci Las Vegas i światowego pokera.

Jego pseudonim to "Magik".

Przydomek ten pochodzi nie tylko od jego wyczynów przy pokerowych stołach. Zanim został hazardzistą, Antonio Esfandiari był magikiem. Urodzony w Teheranie mężczyzna, znany wówczas jako Amir, przeprowadził się z rodziną do Kalifornii w wieku dziewięciu lat, przyjmując imię Anthony. W San José chłopiec chciał zostać profesjonalnym magikiem. Ponownie zmienił tożsamość, myśląc, że "Antonio magik" będzie lepszym pseudonimem scenicznym. Trenował godzinami w domu, aby w końcu spełnić swoje marzenie w wieku 19 lat.

Od magicznych sztuczek do stołów kasynowych

Jego występy doprowadziły go do gry w zakładach hazardowych w regionie. To właśnie tam, na początku XXI wieku, odkrył pokera. Spotkanie z Philem Laakiem, młodym graczem równie ekstrawaganckim, co utalentowanym, skierowało go coraz bardziej w stronę tej gry. Stopniowo Antonio Esfandiari zamienił swój kostium magika na strój profesjonalnego gracza.

Rok 2004 był rokiem, w którym Antonio Esfandiari odkrył pokera.

Rok 2004 był punktem zwrotnym w jego karierze. Grając w jednym ze swoich pierwszych turniejów $10,000, Antonio wygrał WPT Championship w Los Angeles za oszałamiającą kwotę $1,399,135. Pewny siebie magik trzy miesiące później zdobył swoją pierwszą bransoletkę WSOP w turnieju Limit Hold'Em za wygraną w wysokości $184,860.

Te uznane występy przyniosły mu zaproszenia do kilku turniejów VIP i programów telewizyjnych. Pokerstars Invitational Tournement, Poker After Dark, Full Tilt Poker Million i oczywiście High Stakes Poker otworzyły swoje podwoje dla Antonio Esfandiariego.

Największa wygrana w historii gry

Bardzo nagłośniony do końca 2000 roku, Magik miał jednak trudności z zebraniem kolejnych dużych wygranych. Osiągnął kilka sześciocyfrowych wyników, docierając do finału William Hill Grand Prix w Cardiff, na EPT Monte Carlo w 2008 roku lub na WSOP Main Event w 2009 roku. Ale ledwo dorównuje swoim odpowiednikom z High Stakes Poker, którzy wygrywają i zdobywają bransoletki.

Przełom nastąpił w 2010 roku, kiedy wygrał Doyle Brunson Five Diamond World Poker Classic za 870 124$. Ale co ważniejsze, w 2012 roku zdecydował się wziąć udział w największym turnieju na świecie: słynnym Big One for One Drop z wpisowym w wysokości 1 miliona dolarów. Pokonał ponad 48 graczy, by pokonać Sama Tricketa i zgarnąć aż $18,356,673, największą nagrodę kiedykolwiek wygraną w turnieju pokerowym. Jego rekord zostanie pobity dopiero w 2019 roku przez Bryna Kenneya.

Zniknięcie Czarnoksiężnika

Po tym sukcesie Antonio znalazł się na szczycie listy All-Time Money List, ale wkrótce został wyprzedzony przez Daniela Negreanu. Mniej konkurencyjny, kontynuował grę na torze bez zbyt wielu błyskotliwych ruchów. Oprócz finałowego stolika w Little One for One Drop i pierścienia WSOP-C zdobytego w Los Angeles w 2016 roku, Antonio stopniowo zniknie z pokerowego światła reflektorów.

Wciąż będzie zauważany za swoje śmiałe zakłady z miliarderem Billem Perkinsem, w których zakazywał sobie jedzenia chleba i uprawiania seksu przez rok. Jeden z jego zakładów doprowadził nawet do wykluczenia go z Main Eventu PCA 2016 za oddanie moczu do butelki bez odchodzenia od stołu. Magia nie działa już tak naprawdę na Antonio, ale należy on do tej kategorii legendarnych graczy, którzy podnieśli rangę pokera w mediach i sprawili, że pokochało go całe nowe pokolenie graczy.